Alle talenten

Marleine van der Werf is een maakster die altijd grenzen op zoekt, zowel in vorm als in de verhalen die ze vertelt: ze kiest nooit de makkelijke weg. Daarnaast weet ze voor haar projecten veel (internationale) vertoningen en aandacht te genereren. Haar research kwaliteiten zijn ongekend. Telkens weer weet ze opvallende thema’s en onverwachte invalshoeken te belichten in haar werk en neemt ze de kijker mee in nieuwe belevingswerelden.

Illustrator en animator Loek Vugs (1993) deed CMD en daarna een Master Animation waarvoor hij cum laude afstudeerde. Zijn gecombineerde achtergrond, tomeloze ambitie en het feit dat hij bij meerdere stakeholders boven kwam drijven in de open call, maakt hem voor de partners zeer geschikt voor Next.

Jelle van Meerendonk heeft een unieke visuele stijl ontwikkeld die zeer herkenbaar is. Daarnaast kiest deze zeer diverse kunstenaar kiest telkens andere disciplines om zijn verhaal te vertellen wat tot verrassende en innovatieve resultaten leidt.

Het werk van visual designer Dion Soethoudt (1988) verwondert je en laat je lachen. Soethoudt deed de Design Academy en creëert zeer originele multi-disciplinaire design met als centrale thema ons onbewuste gedrag. De partners in Next zijn van mening dat Soethoudt onze manier van denken uitdaagt en bevraagt.

Fang Mij (1990) studeerde aan AKV St. Joost. Ze onthult vanuit haar hart en via haar hand een vergeten wereld, eentje die ooit zo vertrouwd was maar ergens vreemd is geraakt. Wat gebeurt er als je niet alles wil benoemen en omarmt dat je geen controle hebt?

Michiel Deprez experimenteert met materialen en vormen en heeft oog voor esthetiek. Hierdoor ontstijgt hij het standaardspektakel, waarmee veel mensen circus associëren. Hij stond met uiteenlopende projecten op podia in binnen- en buitenland.

Sanne Nouws, die in 2013 afstudeerde aan de Regieopleiding van de Amsterdamse Theaterschool, verzamelde de afgelopen jaren een artistieke kern generatiegenoten om zich heen: House of Nouws.

Johan Rijkers (1985) zoekt in zijn werk naar vergankelijkheid en schoonheid met een knipoog naar kitsch en camp. Loek Blonk (1983) fotografeert de objecten die Johan maakt, en voegt er een laag van digitale magie aan toe. Met zijn liefde voor cinematografische beelden ontstaat er een sfeer die esthetisch maar ook spannend is.

Tijdens zijn avonturen op en rond het spoor komen indrukken naar voren die de Tilburgse beeldend kunstenaar Guido van Amelsfoort in zijn atelier transformeert in sculpturen. Maar de beelden kunnen er ook voor zorgen dat hij een nieuwe schets ontwikkelt.

Tamar Blom en Francesca Lazzeri werken sinds 2015 samen onder de naam Wild Vlees (ook met producent Job Rietveld), waarmee ze via rauw, experimenteel en geëngageerd theater zoeken naar manieren om hun omgeving bloot te leggen en te bevragen.

Jenny van de Broeke is een 'storyteller' pur sang. Ze definieert het verhaal dat ze wil vertellen en kiest daarna een medium dat het best bij haar verhaal past. Dit resulteert in spannende nieuwe manieren van filmmaken en waarbij ze op natuurlijke wijze grenzen van genres en disciplines overschrijdt. Jenny maakte in 2016 en 2017 onderdeel uit van talentontwikkelingsprogramma Next.

Animator, decorontwerper en beeldend kunstenaar Vera van Wolferen maakt ingewikkelde en zorgvuldig geconstrueerde scènes van papier, karton en hout. Als een speelse escapist maakt ze 'Story Objects', dat zijn meestal miniatuursculpturen die eruitzien als sets voor animatiefilms. Haar dromerige, architecturale werelden prikkelen je verbeelding. Vera werd in 2016 en 2017 begeleid via talentontwikkelingsprogramma Next.

Animator en illustrator Bram Knol valt op met zijn hoge kwaliteit animaties geproduceerd in onwaarschijnlijke tijdsframes. Muziek is de basis van het grootste deel van zijn werk. In 2016/2017 was hij onderdeel van talentontwikkelingsprogramma Next.

Theaterregisseur Eva Line de Boer geeft in haar regie vorm aan haar fascinatie voor de toename van het openlijk delen van emoties in de openbare ruimte. Ze portretteert mensen die hun gevoelens uitdragen en zich daar zeer bewust van zijn.

Sabine Molenaar richtte in 2013 haar gezelschap Sandman op. In haar werk verbeeldt Sabine eerder een state of mind dan afgeronde personages. Ze vertaalt de diverse gemoedstoestanden in extreem fysieke bewegingen.

Lola Gielen is een product- en interactiedesigner, conceptueel denker en wetenschapsliefhebber uit Eindhoven. Haar werk balanceert op het grensvlak van product en interactie design. Met Lola's zelfontworpen muziekinstrument 'Neo' studeerde Lola in 2015 af, en won de ASML Makers Award. Momenteel werkt Lola aan haar nieuwste project: Happybots - Felix.

Roos Holleman (1989, Tilburg) beschouwt haar werk als aandachtsoefeningen: studies van onderwerpen, van hun details, hun wezen en hun plaats in de wereld.

Marthe Zink (Den Bosch) wil met haar tekeningen en gedichten de verbeelding stimuleren en de kijker bewust maken van zijn eigen vrijheid. Ze laat de toeschouwer op een andere manier kijken naar beelden en woorden door haar eigen werkelijkheid te creëren. In 2016 nam Marthe deel aan de eerste editie het talentontwikkelingstraject Jump!.

Matthias Schaareman (1986 Arnhem) maakt schilderijen op papier die zich op het spanningsveld tussen het twee- en driedimensionale vlak begeven. In zijn werken komen vormen terug die refereren aan ornamenten uit oude huizen, theaters en industrieel erfgoed. Daarnaast laat hij zich inspireren door de decoratieve motieven en kaders die zijn toegepast in Arabische miniaturen, Russische iconen of Japanse houtblokdrukken. Deels door de precisie die hierin is terug te vinden en deels omdat deze kunstvormen vaak door stijl of beperking onbewust het ruimtelijke spel spelen waar Schaareman naar op zoek is. In de platte ruimtes of doorkijkjes die in zijn werk te zien zijn, worden deze elementen op collage-achtige wijze gerangschikt en zoekt hij naar een moment waarin alle losse onderdelen op de juiste manier samen vallen.

Noortje Haegens (1985, Eindhoven) wandelt. Ze wandelt veel. En tijdens die wandelingen krijgen haar nieuwe werken vorm. In 2016 nam Noortje deel aan de eerste editie het talentontwikkelingstraject Jump!. Ze werd daarbij begeleid door Petra Cardinaal van Pennings Foundation.

Stijn Poelstra is opgeleid tot architect. In 2012 gooide hij het roer om en werd fotograaf. Architectuurfotograaf, wel te verstaan. In 2016 nam Stijn deel aan de eerste editie het talentontwikkelingstraject Jump!. Hij werd daarbij begeleid door Galerie Majke Hüsstege.

Lisah Baert treedt haar publiek met open vizier tegemoet en wil in haar werk de persoonlijkheid van de performers laten zien en zich blootgeven aan de toeschouwer. Ze toont hiermee de kracht van de kwetsbaarheid.

Katja Heitmann is een choreografe die geen dans maakt. Met haar team van gedreven dansers en met artistiek partner Sander van der Schaaf maakt ze opvallende 'performance-installaties'. In musea, theaters maar vaker nog in de kerk en op het stadsplein verbeeld ze telkens de vraag: 'wie of wat beweegt wie?

Danser Johnny Lloyd onderzoekt met zijn voorstellingen het werken tussen verschillende dansculturen en de cross over tussen urban en hedendaagse theaterdans.

Nando Dolleman (1989) Gestart als ambachtsman, recent afgestudeerd als vormgever van de Design Academy. Momenteel druk om zijn ontwerpstudio in Eindhoven op poten te zetten, kom je een keer langs? Koffie staat klaar.

Daan Rodie (1988) is afgestudeerd aan de Design Academy Eindhoven (2018). Hij onderzoekt de wisselwerkingen tussen lichaam & geest en de verbindende rol die gebruiksvoorwerpen daarin hebben.

Tineke (1982) is industrieel poëtisch ontwerper met een passie voor verlichting. De mogelijkheid om met 1 druk op de knop de sfeer totaal te veranderen, en elke ruimte te kunnen zien als een speelveld voor licht houdt haar dagelijks bezig.

Timo Smeding (1996) is een creatieve conceptdenker. Van jongs af aan al is hij bezig met het bedenken van merken en productlijnen. Recentelijk studeerde hij af aan de TU/e als Industrial Designer. Na een stage bij Stratego Branding begon hij zijn eigen branding-onderneming SOLIDBRANDS en ontwierp hij diverse hotels en restaurants in zijn geboortestad Deventer. Met zijn nieuwe ontwerpstudio Clarity Concepts maakt hij concepten voor het nieuwe nu. Een recent product is COCOON, een meditatiestoel voor scholen.

Maureen Jonker (1994) onderzoekt de relatie tussen het menselijk lichaam en diverse (organische) vormen. Door verschillende disciplines naast elkaar te plaatsen en uit hun context te halen, komen tweedimensionale en driedimensionale elementen samen. Hierdoor worden er illusionaire ruimtes gecreëerd die zij scenario’s noemt.

Debbie Schoone (1994) onderzoekt de invloed van de mens op het milieu en onze leefomgeving. Als onderzoekend beeldmaker gebruikt zij voornamelijk het medium fotografie en focust ze zich op aspecten binnen grote maatschappelijke thema’s. Haar fascinatie voor innovatie brengt Debbie op plekken waar men normaliter geen toegang tot krijgt.

Het werk van Daniel Arthuus (1996) manifesteert zich in de ruimte tussen dat wat ons mens maakt en dat wat mensen denken te zijn. Om dit te onderzoeken werkt hij met analoge, fotografische processen en teksten om fictieve situaties te creëren. Hiervoor zet zijn alter ego David Hoack in, om te spelen met ethische vraagstukken over hoe we natuur zouden moeten gebruiken.

Hemaseh Manawi Rad (1995) probeert het tussengebied tussen twee culturen te omarmen als een volwaardige cultuur. Haar werk balanceert tussen midden oosterse en westerse thematieken. Haar Perzische roots hebben een grote invloed op haar keuze voor materiaal en vorm. Hemaseh onderzoekt daarom de vraag: In hoeverre is cultuur voorgeprogrammeerd?

Roos Vogels (1992) manifesteert zich als autonoom beeldend kunstenaar met een interesse voor natuur, authentiek materiaal en ambacht. In haar werk - wat vaak bestaat uit tijdelijke installaties, sculpturen, schilderijen en foto’s - spreekt ze een duidelijk verlangen uit de natuur te kunnen benaderen.