Alle talenten

Sanne Rambags (Goirle, 1994) behaalde in 2017 haar diploma aan het conservatorium in Tilburg voor de opleiding Jazz. Tijdens haar studie richtte ze zich op haar stem als instrument, om zo een verbinding aan te gaan met het publiek en andere muzikanten. Op zoek naar meer vrijheid in haar vak, specialiseerde ze zich in vrije improvisatie. Daar kwamen allerlei samenwerkingsprojecten met muzikanten van over de wereld uit voort.

De carrière van Roziena Salihu (1994) is een mix van film, theater en schrijven. In alles wat ze doet is het woord de basis. Naast schrijven en performen organiseert ze ook: ze is een van de drijvende krachten achter Art Harder, het platform voor woordkunstenaars.

Elianne van Elderen (1997) schrijft voornamelijk poëzie en korte verhalen, die ze ook regelmatig voordraagt op (literaire) podia. Ook houdt ze zich bezig met beeldend werk en onderzoekt ze de exposeerbaarheid van tekst. Ze volgt een schrijfopleiding (Creative Writing) en ze nam in 2017-2018 deel aan het talentontwikkelingstraject van Tilt.

Isa Altink (1994) heeft een BA in filosofie en literatuurwetenschap van het Amsterdam University College gehaald en zit nu in het eerste jaar van de Schrijversvakschool. Ze schrijft vooral korte verhalen en gedichten, maar werkt ook met audio, fotografie en wil zich verder toeleggen op het schrijven van toneelteksten. Haar gedichten verschenen in de Turing top 100, Op Ruwe Planken en Notulen van het Onzichtbare. Ze deed mee aan de Borderlines Poetry Slam en trad o.a. op op de Nijmeegse Gedichtennacht, Dichters in de Prinsentuin, en Theaterfestival Boulevard.

Twan van Bragt (1983) is schrijver en theatermaker. Zijn werk kenmerkt zich door een tragikomische toon, hij schrijft over het geploeter der mensen, met grote liefde voor het ambivalente en het ongrijpbare. Onder de vleugels van WOLK grijpt hij de kans om zijn eerste roman te schrijven. Hiernaast bestormt hij de podia met korte verhalen (oa. Mensen Zeggen Dingen, TilT) en schrijft hij spoken word, zijn nieuwste project is de sinistere disco-act Blitskikker.

Eva van Pelt (1992) studeerde zang aan de Rockacademie en noemt zichzelf muzikaal maker. Ze schrijft en zingt Nederlandstalige nummers. Het maken van muziek draait voor haar in de eerste plaats om contact te leggen met haar publiek en niet zo zeer om het verspreiden van liedjes.

Julian Edwardes (1979) studeerde aan AKV St Joost en Sandberg Instituut. Hij heeft een achtergrond in beeldende kunst maar is nu vooral actief als muzikant waarbij hij met een modulaire synthesizer improvisatie verkent.

Iris Frankhuizen (1991, Amsterdam) ontwikkelt eigen concepten en opdrachtwerk in haar eigen stijl. Zo maakt ze muziekvideo’s, informatieve animaties voor verschillende media, en animaties voor documentaires.

Marijn Graven zoekt als regisseur naar hoe ze haar eigen realiteit en die van de specifieke acteurs die ze kiest, kan koppelen aan toneelrepertoire of wereldliteratuur, theatraliteit en spiritualiteit. Ook zoekt ze naar collectieve verbinding en manieren om het publiek meer deelnemend dan beschouwend te laten zijn.

The100Hands maakt, o.l.v. Jasper Džuki Jelen and Mojra Vogelnik Škerlj, interactieve dansvoorstellingen op locatie en in het theater. Het fysieke vocabulaire komt voort uit hun achtergrond in moderne dans, partnering, martial arts en architectuur.

Evangelos of ‘V’ probeert met zijn surrealistische invalshoek een eigen kleur te brengen in het danslandschap. Surrealisme gaat voor hem over de metaforen van het leven en hoe dingen een betekenis verdienen.

Sinds vorig jaar is Murat Yildiz (1984) bezig met het onderzoeken en zichtbaar maken van bestaande relaties van ‘mens tot mens’ (taalkundig en verbaal), die erop gericht zijn de ander te beïnvloeden of te vormen. Mensen suggereren continu hun ideeën aan anderen. Ze breiden hun eigen ik verbaal uit door middel van andere personen.

In zijn werk onderzoekt Maurits Wouters (1986) de verbeelding van collectieve, vaak vervagende herinnering. Specifiek in dit herinneringsproces speelt het medium (zoals film, video, home video, VHS) een grote rol.

Niels Hoebers (1981) deed de Design Academy en timmert al zo’n 10 jaar aan de weg als stop motion designer. Hoebers staat op een keerpunt in zijn carrière en wil in Next onderzoeken hoe hij grotere internationale opdrachten kan realiseren.

Marleine van der Werf is een maakster die altijd grenzen op zoekt, zowel in vorm als in de verhalen die ze vertelt: ze kiest nooit de makkelijke weg. Daarnaast weet ze voor haar projecten veel (internationale) vertoningen en aandacht te genereren. Haar research kwaliteiten zijn ongekend. Telkens weer weet ze opvallende thema’s en onverwachte invalshoeken te belichten in haar werk en neemt ze de kijker mee in nieuwe belevingswerelden.

Illustrator en animator Loek Vugs (1993) deed CMD en daarna een Master Animation waarvoor hij cum laude afstudeerde. Zijn gecombineerde achtergrond, tomeloze ambitie en het feit dat hij bij meerdere stakeholders boven kwam drijven in de open call, maakt hem voor de partners zeer geschikt voor Next.

Jelle van Meerendonk heeft een unieke visuele stijl ontwikkeld die zeer herkenbaar is. Daarnaast kiest deze zeer diverse kunstenaar kiest telkens andere disciplines om zijn verhaal te vertellen wat tot verrassende en innovatieve resultaten leidt.

Het werk van visual designer Dion Soethoudt (1988) verwondert je en laat je lachen. Soethoudt deed de Design Academy en creëert zeer originele multi-disciplinaire design met als centrale thema ons onbewuste gedrag. De partners in Next zijn van mening dat Soethoudt onze manier van denken uitdaagt en bevraagt.

Fang Mij (1990) studeerde aan AKV St. Joost. Ze onthult vanuit haar hart en via haar hand een vergeten wereld, eentje die ooit zo vertrouwd was maar ergens vreemd is geraakt. Wat gebeurt er als je niet alles wil benoemen en omarmt dat je geen controle hebt?

Michiel Deprez experimenteert met materialen en vormen en heeft oog voor esthetiek. Hierdoor ontstijgt hij het standaardspektakel, waarmee veel mensen circus associëren. Hij stond met uiteenlopende projecten op podia in binnen- en buitenland.

Sanne Nouws, die in 2013 afstudeerde aan de Regieopleiding van de Amsterdamse Theaterschool, verzamelde de afgelopen jaren een artistieke kern generatiegenoten om zich heen: House of Nouws.

Johan Rijkers (1985) zoekt in zijn werk naar vergankelijkheid en schoonheid met een knipoog naar kitsch en camp. Loek Blonk (1983) fotografeert de objecten die Johan maakt, en voegt er een laag van digitale magie aan toe. Met zijn liefde voor cinematografische beelden ontstaat er een sfeer die esthetisch maar ook spannend is.

Tijdens zijn avonturen op en rond het spoor komen indrukken naar voren die de Tilburgse beeldend kunstenaar Guido van Amelsfoort in zijn atelier transformeert in sculpturen. Maar de beelden kunnen er ook voor zorgen dat hij een nieuwe schets ontwikkelt.

Tamar Blom en Francesca Lazzeri werken sinds 2015 samen onder de naam Wild Vlees (ook met producent Job Rietveld), waarmee ze via rauw, experimenteel en geëngageerd theater zoeken naar manieren om hun omgeving bloot te leggen en te bevragen.

Jenny van de Broeke is een 'storyteller' pur sang. Ze definieert het verhaal dat ze wil vertellen en kiest daarna een medium dat het best bij haar verhaal past. Dit resulteert in spannende nieuwe manieren van filmmaken en waarbij ze op natuurlijke wijze grenzen van genres en disciplines overschrijdt. Jenny maakte in 2016 en 2017 onderdeel uit van talentontwikkelingsprogramma Next.

Animator, decorontwerper en beeldend kunstenaar Vera van Wolferen maakt ingewikkelde en zorgvuldig geconstrueerde scènes van papier, karton en hout. Als een speelse escapist maakt ze 'Story Objects', dat zijn meestal miniatuursculpturen die eruitzien als sets voor animatiefilms. Haar dromerige, architecturale werelden prikkelen je verbeelding. Vera werd in 2016 en 2017 begeleid via talentontwikkelingsprogramma Next.

Animator en illustrator Bram Knol valt op met zijn hoge kwaliteit animaties geproduceerd in onwaarschijnlijke tijdsframes. Muziek is de basis van het grootste deel van zijn werk. In 2016/2017 was hij onderdeel van talentontwikkelingsprogramma Next.

Theaterregisseur Eva Line de Boer geeft in haar regie vorm aan haar fascinatie voor de toename van het openlijk delen van emoties in de openbare ruimte. Ze portretteert mensen die hun gevoelens uitdragen en zich daar zeer bewust van zijn.

Sabine Molenaar richtte in 2013 haar gezelschap Sandman op. In haar werk verbeeldt Sabine eerder een state of mind dan afgeronde personages. Ze vertaalt de diverse gemoedstoestanden in extreem fysieke bewegingen.

Lola Gielen is een product- en interactiedesigner, conceptueel denker en wetenschapsliefhebber uit Eindhoven. Haar werk balanceert op het grensvlak van product en interactie design. Met Lola's zelfontworpen muziekinstrument 'Neo' studeerde Lola in 2015 af, en won de ASML Makers Award. Momenteel werkt Lola aan haar nieuwste project: Happybots - Felix.

Roos Holleman (1989, Tilburg) beschouwt haar werk als aandachtsoefeningen: studies van onderwerpen, van hun details, hun wezen en hun plaats in de wereld.

Marthe Zink (Den Bosch) wil met haar tekeningen en gedichten de verbeelding stimuleren en de kijker bewust maken van zijn eigen vrijheid. Ze laat de toeschouwer op een andere manier kijken naar beelden en woorden door haar eigen werkelijkheid te creëren. In 2016 nam Marthe deel aan de eerste editie het talentontwikkelingstraject Jump!.

Matthias Schaareman (1986 Arnhem) maakt schilderijen op papier die zich op het spanningsveld tussen het twee- en driedimensionale vlak begeven. In zijn werken komen vormen terug die refereren aan ornamenten uit oude huizen, theaters en industrieel erfgoed. Daarnaast laat hij zich inspireren door de decoratieve motieven en kaders die zijn toegepast in Arabische miniaturen, Russische iconen of Japanse houtblokdrukken. Deels door de precisie die hierin is terug te vinden en deels omdat deze kunstvormen vaak door stijl of beperking onbewust het ruimtelijke spel spelen waar Schaareman naar op zoek is. In de platte ruimtes of doorkijkjes die in zijn werk te zien zijn, worden deze elementen op collage-achtige wijze gerangschikt en zoekt hij naar een moment waarin alle losse onderdelen op de juiste manier samen vallen.