Joey Monopoly nodigt de toeschouwer uit om onderdeel te worden van een wereld die op dat moment ontstaat. Dat doet hij op performatieve wijze waarbij installatie en publiek samen het speelveld vormen waarin zijn personages centraal staan. Zijn werk is te ervaren als een feverdream: een absurde, gemaakte werkelijkheid die ontstaat binnen een tijdelijk momentum waarin samenwerking en collectiviteit centraal staan. Dat begint vaak vanuit zijn eigen droombeelden, die hij vertaalt naar tekeningen en maskers. Deze objecten vormen later de basis voor karakters die tot leven komen in performance, maar hebben ook een eigen betekenis waarin Joey manieren onderzoekt om deze werken te tonen. Door deze verder te ontwikkelen in materiaal, techniek en presentatie, ontdekt hij nieuwe kanten van zijn praktijk en is het mogelijk om zijn werk ook in andere contexten zichtbaar te maken.

9055
9054