Isabel studeerde in 2020 cum laude af als docerend theatermaker aan Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Sinds haar afstuderen maakte ze voorstellingen bij o.a. Het Zuidelijk Toneel, Bureau Pees en het Café Theater Festival. Dit jaar schreef en speelde ze de monoloog 'Donna//de reconstructie van een deurpost', een poëtische trip over pleinvrees.
Isabel Schoonbeek (26 jaar), is een theatermaker, theaterdocent, schrijver en performer die met scherpe humor en een gevoelige blik de menselijke ervaring onderzoekt. Ze heeft een liefde voor 'de verloren mens', de mens die er vaak buiten valt, en maakt ruimte voor verhalen die we liever verstoppen.
Wat inspireert je?
‘Een gesprek tussen twee mensen in de trein.
Alles wat er niet gezegd wordt.
Een weiland.
Stug zwijgende families,
angstige mensen die zich verstoppen in hun huis,
een vastgeplakte kauwgom op een stoeptegel,
de onhandigheid van troosten,
een paniekaanval van mannen in pak in een tl-verlichte vergaderruimte,
hoe een hoofd een lijf urenlang in een bed drukt om situaties te herschrijven van de dag die is geweest.
De humor waarmee iemand in een kroeg een sterk verhaal vertelt.’
‘Veel alledaagse dingen zijn voor mij inspirerend en vertellen me een verhaal.
Maar ook grote thema's zoals angst en verlies. Mijn persoonlijke binding met het thema angst en paniek inspireert mij in het schrijven. Ik probeer mijn persoonlijke worsteling met angst en overweldigende paniek met humor en poëzie te onderzoeken via taal en theater.’
Waar schrijf je het liefst?
‘Dat verschilt per tekst. Op een krukje aan een druk plein in een stad. Of in kleermakerszit in het hoge gras aan de rand van een weiland.’
Wat is je stijl? Welke thema's/onderwerpen vind je interessant?
‘Huis-tuin-en-keuken-metaforen. Gevoeligheid in nuchtere en praktische werelden. Ik associeer graag door op de betekenis van een naaktslak die een huis binnendringt of hoe een afzuigkap nare gevoelens weg kan zuigen als je je hoofd er lang genoeg onder houdt. Of hoe een goudvis je innerlijke criticus kan zijn.’
‘Ik ben geïnteresseerd in mensen die net niet helemaal meekomen in de snelheid van de wereld. Voor wie alles te hard en te snel gaat.’
Waar/wanneer is je liefde voor woorden ontstaan?
‘Ik schrijf al mijn hele leven. Als puber werd het meer omdat ik via taal en mijn dagboek de heftigheid van het puber-zijn kon verwerken. Het vele voorlezen van mijn moeder aan mij en mijn zusje heeft ook een grote rol gespeeld in mijn liefde voor taal en verhalen.’
Wat is je medium?
‘Theater. Het performen van mijn teksten is voor mij heel belangrijk. Via spel en muzikaliteit komen de teksten nog meer tot leven.’