Wat eerst verloren en ontastbaar leek, blijkt te huizen in onze lichamen, archieven, intieme verbindingen, mondelinge tradities en kosmologische verhalen. Vanuit deze netwerken put hij in zijn praktijk, zodat herinneringen opnieuw ervaren, bewaard en doorgegeven kunnen worden.
Met behulp van fotografie, sculptuur, video en ruimtelijke installaties weeft hij een weefsel waarin persoonlijke ervaringen en familiegeschiedenis samenkomen met de aanhoudende sporen van het koloniale verleden. Zo verbindt hij beelden uit het heden, verleden en de toekomst tot een zenuwstelsel van herinneringen dat zich vertakt in tijd en ruimte.