Anna’s werk gaat over de kracht van onze verbeelding. Ze houdt van kleine mensen met Grote Dromen. Ze maakt hallucinogene portretten van deze loners en underdogs, waarbij ze verschillende lagen van het bewustzijn verkent.

“Ik teken eenzame, imperfecte, twijfelende mensen op, die hunkeren naar contact en liefde, maar niet weten hoe ze bij de ander moeten komen. Ik toon deze karikaturale weirdo’s met al hun angsten en grillen met humor en genade, en laat zien hoe zij hoop vinden in hun leven. In mijn ogen wordt de hoop belichaamd door dromen en fantasie. Ik denk dat we verhalen verzinnen om met eenzaamheid en verdriet om te gaan, in een poging om al de dingen die we voelen maar niet begrijpen, behapbaar te maken. We dromen en verzinnen en proberen daarin houvast te vinden.”

Troost is een belangrijk thema in Anna’s werk. Ze wil het hebben over de duistere kanten die we in ons hebben, en dat juist luchtig en grappig maken.

“Met humor maak je zware kost behapbaar. Ik wil het publiek laten meeleven met imperfecte mensen, weggedoken in hun fantasie. Ik probeer hiermee een pleidooi te maken voor empathie en medemenselijkheid. In mijn voorstellingen creëer ik een sfeer, waarin publiek en personages allemaal hetzelfde voelen: ik probeer samen een universum op te bouwen waarin onze inner en outer space met elkaar versmelten. Hiermee geef ik aanzet tot introspectie én verbinding: inzicht en begrip van de fluïde binnenwereld die wij allemaal hebben. Ik ben ervan overtuigd dat het kijken naar een eenzame ander troost biedt én inzicht in de eigen kwetsbaarheid. Het geeft de kijker kort het gevoel, dat hij of zij niet alleen is met zijn verdriet; er zijn anderen die dit verdriet delen. Dat geeft een gevoel van samenzijn, en van troost.”

De komende jaren doet Anna tijdens haar PLAN-traject onderzoek naar audiotheater:

“Mijn werk is interdisciplinair: ik meng theater- en filmcodes met installatiekunst- poëzie- en muziekcodes, met als doel de kijker een zo intiem en immersief mogelijke ervaring te geven. Ik zet geluid, technologie en vervreemdende elementen in met het doel het publiek een magisch moment buiten de realiteit te laten beleven. Ik vraag ze de logica los te laten, met het lichaam te gaan kijken en hun verbeelding op volle toeren te laten werken. Een voorstelling is voor mij gelukt wanneer het publiek na afloop het gevoel heeft wakker te worden uit een koortsdroom.”

Anna volgt haar PLAN-traject onder de vleugels van Podium Bloos. In de eerste helft van 2023 werkt ze bij Podium Bloos en De Nieuwe Vorst aan de immersieve audio-installatie Radio Sueño, een naar eigen zeggen “existentiële, hyperimmersieve filosofische softporno – geluidsinstallatie from space.’ Radio Sueño gaat in de zomer van 2023 in première. Daarnaast werkt ze aan het platform De Zender (werktitel), een multimediale wereld waarin Anna’s (audio-)verhalen en personages zich op magische wijze kunnen openbaren.

Voor een extra inkijkje in Anna’s wereld, blader ook even door de Anna Gids

Theaterkrant over RUSTY BROWN (2021, Over het IJ Festival & Podium Bloos)
“Rusty Brown is gedurfd sober en zeer trefzeker van opzet (…) zit vol subtiele humor en is vooral zeer ontroerend, zeker als in het tweede deel Rusty (hakkelend ingesproken door Verkouteren Jansen zelf) met zichzelf wordt geconfronteerd.””

PLAN over Anne Verkouteren Jansen

‘De afgelopen jaren hebben we in diverse projecten, onderzoeken en producties met Anna Verkouteren Jansen samengewerkt. De stap naar PLAN volgde daar bijna organisch uit voort. Anna is een zeer eigenzinnige maker wiens werk op het snijvlak van performance, installatie, tekst, audio en film ligt, dat veelal buitenom de traditionele theatersetting opduikt. Haar eigenheid en bijzondere interdisciplinaire signatuur is zeer gebaat bij de ‘omarming’ van de diverse partners binnen PLAN. Anna verdient het dat haar werk meer ondersteuning en ruimte voor ontwikkeling krijgt, en vervolgens zichtbaarder wordt voor publiek en professionals. Zij voegt met haar werk een nieuwe ‘kleur’ toe aan het bestaande podiumkunstenveld, waarmee op andere plekken, op andere manieren en anders in communicatie, (nieuw) publiek bereikt wordt. Haar troostrijke immersieve werelden vormen een mooi contrast met de soms harde realiteit van alledag.’

Monique van Beek, directeur Podium Bloos

7594
Beach-Portraits-beeld-Jean-van-Lingen