Met haar werken wil Carolien vaak reageren op haar omgeving en gebruikt daarvoor alledaagse ervaringen en onderwerpen die haar persoonlijk aanspreken als een beginpunt. Door in haar werk gebruik te maken van alledaagse objecten, laat Carolien de absurditeit van de relatie tussen mens en ding zien. In plaats van een mening bij de kijker in de schoot werpen, wil Carolien liever (het gedrag van) de kijker bevragen met haar werken.