In haar werk creëert Nina van de Ven een persoonlijk universum dat gebaseerd is op de kracht van visuele verhalen. Ze laat zich inspireren door iconografie die de hele menselijke beschaving beslaat. De objecten, motieven en symbolen die ze in haar tekeningen combineert, zijn ontleend aan verschillende bronnen: historisch, occult of alledaags, en zitten boordevol verwijzingen, zowel naar de geschiedenis als naar de popcultuur.
‘Cadavre exquis’ is een spel waarbij elke deelnemer om de beurt tekent op een vel papier. Na zijn beurt vouwt de speler het papier op om te verbergen wat hij heeft getekend, waardoor alleen het onderste deel zichtbaar blijft. De rest van de tekening is verborgen voor de volgende speler, die verder gaat waar de vorige speler was gebleven. Het is een methode waarbij collectief, ongezien, een compositie ontstaat. Het spel kan ook met woorden worden gespeeld of door collages te maken. Deze techniek werd rond 1925 in Parijs uitgevonden door de surrealistische kunstenaars en dichters Yves Tanguy, André Breton, Marcel Duchamp, Benjamin Péret en Jacques Prévert.
Nina heeft de tekeningen in de zine gemaakt door het spel zelf te spelen. Ze tekende de koppen op de eerste dag. Op dag twee kon ze, door de schetsen in accordeonstijl te vouwen en ze vast te zetten met een paperclip, alle afzonderlijke vellen doorschuiven en het eerste lichaam tekenen zonder te weten welk hoofd op de bovenste strook was getekend. Nina begon deze techniek te gebruiken toen ze niet helemaal zeker wist op welk project ze zich moest concentreren. Uiteindelijk veranderde het spel, dat begon als een tijdverdrijf, in een project genaamd The Head, the Torso, the Legs and the Feet. In de bizarre, hallucinante composities, getekend met inkt en waterverf, lopen veel van de interesses van de kunstenaar door elkaar.
